Pastorale zone Onze-Lieve-Vrouw van Halle
Sint-Hubertusviering te Lembeek
Sint-Hubertusviering te LEMBEEK in 2024 op zondag 29 september 2024.
Sint-Hubertusviering te LEMBEEK op zondag 8 oktober 2023.
Nieuw in Lembeek maak ik voor het eerst kennis met de Sint-Hubertusviering, georganiseerd door de “Rallye Sint-Veroon”. In Lembeek zijn ze er als de pinken bij! Want elders wordt Sint-Hubertus drie weken later, op 3 november gevierd. Wellicht is de nabijheid van het feest van Sint-Franciscus op 4 oktober een goede reden. Hij was een dierenvriend en “Werelddierendag” valt op zijn feestdag. Hier te Lembeek worden alle aanwezige honden en paarden met wijwater gezegend, er is dus meer dan het Sint-Hubertusbrood.
Na de zondagsmis, waarvan de consecratie van buiten uit met jachthoorngeschal opgeluisterd werd, werd onze voorganger priester Walter Van Goubergen aan het portaal van de kerk opgewacht door de jachthoorn blazers en een plein vol mensen en dieren. Het was het 42ste rally. Na verwelkomend geschal, gaf hij een korte duiding waaronder volgende uittreksels :
“… Wij vieren vandaag iets mooi : mens en dier in harmonie. Prachtig. Sint-Hubertus zelf zal content zijn. En dan nu toch nog even een woord over Sint-Hubertus :
In de negende eeuw – dus meer dan duizend jaar geleden leefde er in onze streken, zo zegt de legende, een rijke, welstellende man. Ne reus van ne vent – ne kerel die er maar op los leefde, ne flierefluiter... én die op Goede-Vrijdag, tegen alle gebruiken in, op jacht ging. Daar kreeg hij een soort visioen – een oproep om zorg te dragen voor mens en dier. De wildebras werd een geëngageerd iemand. Daarenboven ontving hij ook de kracht om hondsdolheid te genezen. …”
…
“… Daarom gaan we wijden, toewijden, zegenen – in feite wil dat zeggen het goede wensen, het goede wensen voor mens en dier... het zou formidabel zijn mochten we elke dag het goede wensen, het goede doen... Daarbij gaan we ook dit brood zegenen : vragen om bewaard te blijven van dolheid. Onder de dieren is het in onze contreien eerder zeldzaam geworden... maar ik zie toch soms mensen die dol met elkaar kunnen omgaan. …”
Na opnieuw jachthoorngeschal, nam de burgemeester het woord gevolgd door de voorzitter van de jachthoorn blazers.
Het gezegende Sint-Hubertus brood werd verdeeld tussen de paarden en hun ruiters, de honden en hun bazen.
We namen plaats in één van de huifkarren en vertrokken, nooit had ik dit eerder meegemaakt. Eén van de wagens was te zwaar geladen voor de steile helling over de spoorweg en iedereen moest daar uit die kar stappen en duwen. Daarna richting Arthur Puesstraat, Veroonskouter, en dan te midden van de velden de Veroonslinde, Borreweldstraat en via de N7 naar de hoeve: “De Cottom”
Gedurende het traject werden we meermalen vergast door muziek van onze jachthoornblazers.
Ter plaatse was het een gezellige samenzijn van jachthoornmuziek, natjes en droogjes en kennismakingsmomenten met nieuwe gezichten. Een unieke samenzijn van mens en dier. Ik heb er enorm van genoten. Yves.
Foto album
Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk, Sint-Veronuskerk,
Sint-Veroon Lembeek, Sint-Veroon Lembeek, Sint-Veroon Lembeek, Sint-Veroon Lembeek, Sint-Veroon Lembeek, Sint-Veroon Lembeek,
Sint Veroon Lembeek, Sint Veroon Lembeek, Sint Veroon Lembeek, Sint Veroon Lembeek, Sint Veroon Lembeek, Sint Veroon Lembeek,